in casu architectuurhistorische waarde:
Het huis is een representatief voorbeeld van een burgerwoning uit het einde van de 19de eeuw in neoclassicistische stijl en waarvan het uitzonderlijk rijkelijk uitgewerkt interieur gaaf bewaard bleef. Het gebouw is illustratief voor de architectuur uit de periode van zijn ontstaan en getuigt van het aanzien en de welvaart van de lokale nijveraars.
De oudere en lagere bouw links van het woonhuis, gebouwd in 1887 in opvolging van de houten korenwindmolen, is de enige getuige van de vroegere agrarische nijverheid en ambachtelijke maalderij op deze locatie.
De burgerwoning, opgetrokken in twee bouwfasen omstreeks de vorige eeuwwisseling, herbergt een uitzonderlijk interieur en is hierdoor exemplarisch voor de interieurstudie en modebewuste smaak van de gefortuneerde bouwheren, de lokale nijveraars en notabelen van het dorp.
De artisieke waarde blijkt vooral uit het origineel en rijkelijk uitgewerkt interieur met salons in neo-Lodewijk XV- en neo-Lodewijk XVI-stijl met verzorgde fijne stucdecoratie, origineel schrijnwerk met onder meer beschilderde deuren of gegraveerd glas, marmeren schouwen met ingewerkte kacheltjes en fraai uitgewerkte afsluitingen en een veranda met kamerhoge faiencetegelwanden met art nouveaugetinte bloemenslingers en gestileerde motieven.
De ruime beboomde achtertuin met locatie van de vroegere houten korenwindmolen, maakt inherent deel uit van het ensemble.