in casu architectuurhistorische waarde:
De intact bewaarde woning van 1935 op het dorpsplein is een representatief voorbeeld van baksteenarchitectuur aansluitend bij het Romantisch kubisme, een stijlrichting in het interbellum die verwijst naar de architectuur van Nederlandse architect W.M. Dudok. Vooral het verzorgde baksteenparement met typische Dudokvoeg, de originele metalen ramen, de smalle hoge vensters met geometrische glas-in-loodvulling die het trappenhuis verlichten en de afgeronde hoeken van het ijzeren balkon zijn herkenbare stijlelementen.
Het huis is vooral uitzonderlijk door de gaafheid en authenticiteit van het kwaliteitsvol art-deco-interieur dat als een totaalconcept gerealiseerd werd. De rijkdom aan gebruikte materialen, marmer voor de vloer in de gang en de schouwen, tropisch hout voor de parketvloeren en de trap, kleurige wandtegels, glas-in-lood voor de binnendeur en hoge vensters in het trappenhuis en de verzorgde afwerking van het binnenschrijnwerk en de decoratieve aankleding, ook van de nagelvaste elementen als de radiatorbeschermers en de cosy-corner, getuigen van kwaliteit en een stijlbewuste eigentijdse smaak.
Door zijn beeldbepalende inplanting op het dorpsplein, in het gezichtsveld van de parochiekerk, de kiosk en het oorlogsgedenkteken en door zijn vrij uitzonderlijke moderne bouwstijl in deze landelijke context is het gebouw een goed herkenbaar component in de dorpskom.
De achterliggende garage en de diepe tuin dateren uit dezelfde periode en getuigen van een zelfde totaalconcept, kenmerkend voor het interbellum. De tuinaanleg met terrassen en formeel vijvertje, de typische buxusaanplantingen in bolvormen en talrijke groenblijvende bomen en struiken maken integrerend deel uit van de interbellumwoning.