in casu architectuurhistorische waarde: markant en beeldbepalend ensemble, gevormd door een aan de Minderbroedersstraat gelegen, in kern 18de-eeuws hoofdvolume met neoclassicistisch gevelfront en een in 1886 naar ontwerp van architect en professor Joris Helleputte (1852-1925) haaks daarop en parallel aan de Dijle ingeplante dwarsvleugel in neogotische stijl, de zogenaamde 'Helleputtevleugel', die in 1899 in zuidelijke richting in dezelfde stijl met een klein, éénlaags volume uitgebreid werd volgens de plannen van Helleputtes leerling en medewerker Vincent Lenertz (1864-1914).
Architectuurhistorisch interessant, tot de basisbebouwing behorend en vermoedelijk rond 1800 te dateren hoofdvolume, opgevat als een breedhuis van twee bouwlagen en zeven traveeën. Het draagt een zadeldak en bezit een typische, tegenwoordig ontpleisterde, bakstenen penantengevel in neoclassicistische stijl. Die wordt gekenmerkt door accenten in zandhoudende kalksteen, onder meer de plint, poortomlijsting, spiegels, puilijst en steigergaten, en een monumentale uitbreiding van acht traveeën en twee bouwlagen. De uitbreiding is in baksteen opgetrokken in sobere maar uitgesproken neogotische stijl, en wordt strak geritmeerd door getrapte steunberen en getypeerd door kruisvensters en drielichten met afzaten en een decoratief uitgewerkte dakpartij met een blok- en muizentandfries onder de dakgoot met houten windborden, veertien dakkapellen met houten windveren, en een monumentale sierschouw.
Voor het oeuvre van Joris Helleputte representatief voorbeeld van een voor de universiteit gerealiseerde uitbreiding in neogotische stijl, met een tot op heden quasi gaaf bewaarde structuur en goed leesbare planopbouw, en interessante getuige van de neogotische architectuur in Leuven, samen met de door Lenertz gerealiseerde uitbreiding, qua structuur en gevelopbouw goed bewaard.

belangrijke materiële getuige van het katholiek hoger landbouwonderwijs in Vlaanderen, in 1878 onder impuls van Monseigneur Namêche aan de KU Leuven opgericht en algauw uitgebreid met een Bosbouwmuseum en een Brouwerijschool.
Als restant van de basisbebouwing, belangrijke getuige van de functieverschuiving in de Minderbroedersstraat, die gedurende eeuwen door kloosters en woonhuizen gekenmerkt werd en waar de Katholieke Universiteit voornamelijk vanaf het laatste kwart van de 19de eeuw haar infrastructuur uitbouwde in het verlengde van de steeds uitbreidende medische campus op de zogenaamde 'ziekenhuissite'.