in casu architectuurhistorische waarde: in 1932 onder impuls van Monseigneur Ladeuze opgetrokken Instituut voor farmaceutische wetenschappen, ontworpen door de toenmalige inspecteur der gebouwen kanunnik Jan Janssen (1873-1932) als een dwars op de straat ingeplant, langgerekt complex, gevormd door een vierlaags kubusvormig volume voor administratie en burelen aan de straatzijde, een tweelaagse laboratoriumvleugel met een door hoektorens afgelijnd paviljoenvormig middenrisaliet, en een afsluitend, nagenoeg vierkant auditoriumvolume.
Fraai voorbeeld van functionele baksteenarchitectuur in een historiserende stijl, gekenmerkt door gevels in rode baksteen met een hoge plint, speklagen, hoekkettingen, negblokomlijstingen rond de (kruis)vensters, steigergaten en een gevelbekroning van borstweringen met rondboogvormige openingen. De laboratoriumvleugel met typerende twee- en driezijdige erkers en kantelen verlenen het geheel niet enkel een pittoresk uitzicht, maar zijn tevens functioneel en doet dienst als respectievelijk afzuig kasten en schouwen.
Voorts nog de goed bewaarde structuur en interieurafwerking, in het bijzonder de zogenaamde zaal Couvreur, ten tijde van de bescherming ingericht als museum met farmaceutische instrumenten, toestellen en didactisch materiaal in vitrinekasten.

materiële getuige van het farmaceutisch onderwijs in Leuven, met een sterk beeldbepalend karakter en een belangrijke relictwaarde als oudste universitair gebouw op de inmiddels tot Campus Sociale Wetenschappen omgedoopte site.