De bescherming omvat het woonstalhuis en het zuidelijk deel van de langsschuur van de Voorste Hoeve of Kleine Hoeve van Hooidonk.

Het beschermingsdossier evalueert de bescherming van het woonstalhuis en de langsschuur als volgt: "Deze hoeve vormt een unieke bijdrage tot de sociale en economische ontwikkeling van Zoersel daar het is opgetrokken door de Sint-Bernardsabdij ter exploitatie van haar domein op Hooidonk. Deze hoeve met gaaf bewaarde monumentale gebouwen is voor deze arme landbouwstraat uitzonderlijk te noemen door het gebruik van duurzaam bouwmateriaal (baksteen) en door zijn grootte.
Op de landbouwgronden van de Sint-Bernardsabdij op Hooidonk was reeds in de 13de eeuw een landbouwuitbating aanwezig, die in de loop van de eeuwen uitgroeide tot vier pachthoeven waarvan de voorgestelde hoeve genaamd de 'Kleine' of 'Voorste Hoeve' van Hooidonk het enig bewaarde overblijfsel is.
De hoeve met monumentaal woonstalhuis met een gaaf bewaarde indeling omvatte de stalling, voorstal en het woongedeelte. Het woongedeelte omvat een woonkamer met toegang tot de gekalkte rondboogkelder. Naast het kelderluik bevindt zich een trapje naar de opkamer. De kamer heeft een bewaarde monumentale haard overplakt met behangpapier. Onder het behangpapier ziet men nog de bakstenen wangen met getrapte consoles, en haardbalk waarop de datering 1751 voorkomt. De zoldering bestaat uit op korte afstand van elkaar geplaatste (thans onbeschilderde) moerbalken.
De indeling en grootte van de hoevegedeelten zijn zover functioneel opgevat en staan in relatie tot de welstand van de eigenaar en de aard van rijkdom van de bodem. De te exploiteren gronden waren niettegenstaande men zich hier in een typisch Kempische landbouwstreek bevindt, de grootste van Zoersel en zodus is het te verklaren dat de gebouwen zulke afmetingen kregen."