in casu architectuurhistorische waarde:
Ensemble van twee classicistische breedhuizen, op het einde van de 18de of het begin van de 19de eeuw opgetrokken in baksteen met verwerking van zandhoudende kalksteen en ijzerzandsteen. Imposant geheel van respectievelijk vier en zes traveeën en twee bouwlagen met een mezzanino onder een afgewolfd pannen zadeldak.
Typerend voor de ontpleisterde lijstgevel zijn de strakke ritmiek van de naar boven toe verjongende gevelordonnantie en het horizontaal karakter, beklemtoond door de plint, de registers van vensters in natuurstenen platte bandomlijsting en de zware, geprofileerde kroon- en gootlijst. Deze horizontaliteit wordt doorbroken door de driehoekige frontons boven de deur van nummer 13 en de poorttravee, beide in neoclassicistische geest verfraaid bij de bouw van het oudste gedeelte van de mouterij in 1880.
Stijlkenmerkend zijn verder de neoclassicistische decoratiemotieven, geconcentreerd in de poorttraveeën de als aediculamotief uitgewerkte deuromlijsting: gestileerde trigliefconsoles met diamantkopmotief, voluutvormige sluitsteen, bloem- en bladmotieven, spiegels, oculus en frontons.
Voor de omgeving sterk beeldbepalend ensemble, enerzijds door de langgerekte gevel, hoger dan de belendende panden en beklemtoond door het fronton, en anderzijds door zijn gedeeltelijk vrijstaande ligging voor het industriële complex van de voormalige Mouterij Cuypers.