Hoge Weg (Kasterlee)
In het huidige naaldbos op de heuvelrug tussen Lichtaart en Kasterlee komen verschillende houtkanten, onder andere van voormalig eikenhakhout voor. Het zijn de restanten van het oude akkerareaal bij Lichtaart, dat tot in de 18de-19de eeuw te midden de heidevegetatie lag. Naarmate de bebossing op de heuvelrug in de 19de-20ste steeds meer toenam, kwamen de houtkanten onder een etage naaldhout te liggen.

Goorseweg (Kasterlee)
Ten zuiden van de landduin ‘de Hoge Mouw’ op de heuvelrug tussen Kasterlee en Lichtaart liggen twee kleine waterplassen. Aan hun hoekige vorm te zien, gaat het niet om natuurlijke vennen, maar zijn ze antropogeen van oorsprong. In de volksmond worden ze ‘duivelskuilen’ genoemd, verwijzend naar zogenaamde aloude heidense praktijken uit ‘pre-christelijke’ culturen die zich om en bij deze kuilen zouden hebben voorgedaan.

Pastoor Dergentstraat (Kasterlee)
In het bos, op een verhevenheid gelegen kapel op rechthoekige plattegrond onder zadeldak.

Kasterlee, Lichtaart (Kasterlee)
Het gebied ligt op de Kempische heuvelrug, die van tertiaire oorsprong is. Het zuidfront van de rug is op veel plaatsen afgegraven, om zand of ijzerzandsteen te winnen. Op de rug komen uitgestrekte stuifzandformaties voor, met ook enkele Laatglaciale paraboolduinen zoals de Hoge Mouw. Het landschap wordt gedomineerd door in de 19de en 20ste eeuw aangelegde dennenbossen. In het westen van de ankerplaats zijn de dennenbossen aangelegd op plaggenbodems, die daarvoor tot het traditionele akkerland van Lichtaart behoorden. De vele eikenrijen getuigen daar nog van. Bijzonderheden zijn de holle wegen, de karrensporen, het grillige eikenhakhout op de duintoppen van de Kabouterberg en de Zwarteberg, de grove dennen met ‘steltwortels’, de Duivelskuilen, de restanten van grafvelden uit de Metaaltijden, de Britse militaire begraafplaats en de het laatmiddeleeuwse gebruik als konijnenwarande.