Beschrijving
Het Kempisch Leercentrum voor Jonge Mijnwerkers (K.L.J.M.) in Houthalen, het latere Technisch Instituut van het Kempisch Bekken (T.I.K.B.), is beschermd als monument.
Waarden
De mijnwerkersschool, met uitzondering van de met een kruisje (X) op het afbakeningsplan aangeduide recentere constructies, is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
De historische waarde ligt in de uitbouw in de loop van de jaren 1950 in Houthalen, de jongste der Limburgse mijnen, van een Kempisch Leercentrum voor Jonge Mijnwerkers, alsook van een dienstencentrum sinds het einde van de jaren 1980. De aandacht die de mijn van Houthalen met dit initiatief geeft aan het mijnonderwijs kadert binnen het gezamenlijke initiatief van de diverse mijnzetels om vanaf 1954 gespecialiseerde leercentra in de buurt van de mijnen te beginnen waar de algemene vorming van toekomstige mijnwerkers zou worden verzorgd. De achterliggende idee was dat de vorming van geschoolde mijnwerkers met 'degelijk beroepsoverleg en ontwikkelde persoonlijkheid' de productiviteit en veiligheid in de mijnen zou verhogen en het beroep zou opwaarderen.
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: Gebouwd op de vooravond van de steenkoolcrisis van 1958, getuigt deze vakschool voor mijnwerkers al van een in het oog springende vooruitstrevendheid en optimisme, typisch voor de Expo '58-tijd. Het ontwerp is van de hand van architect lsia lsgour (1913-1967), een laatmodernist die een zeer prominente plaats inneemt in de geschiedenis van de moderne architectuur in België. Met de schacht- en koeltorens van de mijnzetel op de achtergrond is het K.L.J.M. quasi een symbool van een laatmodernistische architectuur die na de Tweede Wereldoorlog zijn voedingsbodem vond in industriële productie, rationele opbouw en het gebruik van nieuwe technieken en materialen. Een sterk prominente betonstructuur, klaar afgelijnde volumes met platte daken en een vrije invulling van de gevels met moderne materialen zoals glas, staal (voor ramen en deuren) en geprefabriceerde platen in gewassen silexkeien, resulteren in een eenvoudige en sobere architectuur. Speciaal aan het gebouw is de zichtbare betonstructuur die een uitgesproken expressief element uitmaakt.
sociaal-culturele waarde
De sociaal-culturele waarde ligt in de algemene, schoolse vorming van toekomstige mijnwerkers om de productiviteit en veiligheid te verhogen en in de ontwikkeling vanaf het einde van de jaren 1980 van andere maatschappelijke functies met een plaatselijke en regionale uitstraling.