Beschermd monument

Kanunnikenhuis

Beschermd monument van tot heden

ID
3887
URI
https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/3887

Besluiten

Woning
definitieve beschermingsbesluiten: 23-05-2002  ID: 3862

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Beschrijving

Het kanunnikenhuis is, met inbegrip van de achtertuin, beschermd als monument.



Waarden

Maastrichterstraat 7 is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

historische waarde

Dit pand is het elfde van de twaalf kanunnikenhuizen die werden opgericht langs de beide zijden van de Maastrichterstraat, in de onmiddellijke omgeving van de kapittelkerk, buiten het eigenlijke monasterium. In het midden van de 13de eeuw gaven de fratres, die tot dan toe een kloostergemeenschap vormden, het gemeenschapsleven op en gingen als kanunniken apart wonen. De huizen die vanaf de 13de en 14de eeuw werden gebouwd en verbouwd, gingen grotendeels in vlammen op tijdens de Tongerse stadsbrand in de nacht van 27 op 28 augustus 1677. Ze werden geheel of gedeeltelijk herbouwd op het einde van de 17de eeuw en in de 18de eeuw. Het elfde kanunnikenhuis werd gebouwd op één van de percelen die rechtstreeks grensden aan het oude kerkhof van de collegiale. De oude zuidergrens van het terrein werd oorspronkelijk gemarkeerd door de 12de-eeuwse omwalling van het monasterium. De eerste bewoner en mogelijk ook bouwheer van het primitieve domus undecime was deken Egidius. Het pand werd vrijwel ononderbroken bewoond door kanunniken en werd in 1709, dertig jaar na de verwoesting ervan door de stadsbrand, herbouwd door Thomas-Joseph de Mani, wiens werk wellicht werd voltooid door Pierre Jamar, die overleed in 1748 als de laatste kanunnik die het huis bewoonde. Sinds de tweede helft van de 18de eeuw is in het pand een apotheek gevestigd. Doorheen de 19de eeuw werd het pand herhaaldelijk verbouwd en geuniformiseerd, weliswaar zonder oudere bouwsporen helemaal te verwijderen.

historische waarde

in casu architectuurhistorische waarde: Breedhuis van zes traveeën onder een laag, aan de westzijde afgewolfd zadeldak in lei pannen, bakstenen lijstgevels op een lage, breukstenen plint. De voor- en achtergevel vertonen een min of meer identieke structuur en een onregelmatige traveespreiding ten gevolge van uitbreidingswerken. Rechthoekige muuropeningen met een platte hardstenen omlijsting en consolevormige sluitstenen moeten aan de straatzijde een gevoel van eenheid suggereren, maar vervangen oudere, hier en daar nog zichtbare kruis- en steekboogramen. Het huis is twee bouwlagen hoog en voorzien van een ruime zolder, maar is niet onderkelderd. Enkel de gelijkvloerse verdieping is uitvoerig onderzocht. Van deze verdieping is enkel de oostpartij origineel, bestaande uit een salon en een laterale gang, die het resultaat is van een heropdeling. De westpartij is grondig verbouwd, in functie van de apotheek, maar ondanks alle verbouwingen is nooit de dikke scheidingswand ontzien, die de oorspronkelijke breedte van het pand markeert. Het salon op het gelijkvloers is gedecoreerd in een rococo-vormentaal, die verstoord wordt door de reeds geciteerde scheidingswand met de gang, die een neoklassiek patroon vertoont.


Aanduiding van

Is de bescherming van

Kanunnikenhuis

Maastrichterstraat 7 (Tongeren)
Breedhuis van zes traveeën en twee bouwlagen, huidig laat-classicistsich uitzicht uit begin 19de eeuw doch oudere kern.


Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.