De woning is een voor Noordelijk Limburg en bij uitbreiding voor Vlaanderen zeldzaam en representatief voorbeeld van een burgerwoning die in de 19de eeuw door welstellende teuten werd opgericht. De woning werd in de tweede helft van de 19de eeuw opgetrokken en bewoond door leden van de teutenfamilie Ceelen-Keunen.

in casu architectuurhistorische waarde: Teutenwoningen behoorden tot de top van wat op het vlak van de 19de-eeuwse burgerlijke bouwkunst in Noordelijk Limburg werd gerealiseerd, getuige zowel eigentijdse waarderingen als hedendaagse evaluaties. Ze bepaalden lange tijd het uitzicht van de regio. Sint-Huibrechts-Lille, door het grote aantal woningen van welstellende teuten wel eens als het 'eldorado van de teuterij' bestempeld, neemt daarenboven binnen de streek een bijzondere positie in.
Het sobere maar verzorgd uitgewerkte en goed bewaarde exterieur, met verfijnde ornamenten als de geprofileerde beschilderde houten kroonlijst op sierlijke consoles, voorzien van voluten en acanthusbladeren, met eronder een fries met radmotieven in combinatie met baksteenbouw in de voorgevel, geven aan dit pand een voorname uitstraling. Ook de bewaarde voortuin met ijzeren hekwerk en het bakstenen dienstgebouwtje met sierlijk geprofileerde houten kroonlijsten en gecementeerde boogvelden, voorzien van geschilderd rankwerk dragen hiertoe bij.

De woning werd in de tweede helft van de 19de eeuw opgetrokken en bewoond door leden van de teutenfamilie Ceelen-Keunen. Het pand getuigt van het succes dat zij als handelaars hadden.
De burgerwoningen die de teuten in de 19de eeuw bouwden vormen de laatste belangwekkende materiële neerslag van de opbrengsten van de teutenhandel, die gedurende meer dan drie eeuwen het economisch bestaan van Noord-Limburg beïnvloedde.