Beschrijving
De bescherming als monument betreft de neogotische parochiekerk Sint-Monulphus en Gondulphus uit 1912. De laatgotische westtoren werd reeds in 1936 als monument beschermd.
Waarden
De Monulfus- en Gondulfuskerk is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
artistieke waarde
De parochiekerk Sint-Monulphus en Gondulphus vormt een typisch voorbeeld van de religieuze bouwkunst van de Tongerse architect Mathieu Christiaens (1865-1934). De architectuur van Christiaens heeft niet het dogmatisme van baron Bethune en de Sint-Lucasscholen, maar is meer realistisch en functioneel gericht, met in zijn latere projecten een toenemend streven naar vormvernieuwing en een aanwenden van nieuwe materialen en technieken.
historische waarde
De huidige neogotische parochiekerk, waarvan de laatgotische toren reeds beschermd is, vervangt een ouder en kleiner neoclassicistisch bedehuis van 1845-1846. De plannen van de nieuwe kerk dateren van 1908 en 1912. De eerstesteenlegging vond plaats op 8 september 1910. De oostpartij werd ingezegend op 7 augustus 1911. In 1912 werd het bedehuis voltooid. Na de Eerste Wereldoorlog, werd de nieuwe kerk ingewijd door monseigneur Rutten op 1 oktober 1919. De ontwerper Mathieu Christiaens groeide op in een christelijk ondernemersmilieu en behaalde al op jonge leeftijd het diploma van ingenieur-architect aan de Leuvense universiteit, waar hij beïnvloed werd door de door Joris Helleputte gepropageerde, christelijk geïnspireerde neogotiek.
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: Het gaat om een functioneel opgevatte neogotische architectuur, waar onder meer het afwisselend materiaalgebruik toe bijdraagt. De spitsbogige muuropeningen zijn doorgaans geritmeerd door al dan niet versneden steunberen. Het interieur vertoont typische kruisribgewelven, alsook analoge ster-, net-, spitse ton- en straalgewelven.