Voormalige parochiekerk in romaans-gotische overgangsstijl, met gotische transeptarmen en latere verhoging van de zijbeuken, begin 20ste eeuw ‘ge-de-restaureerd’ naar de romaanse/gotische configuratie, en als dusdanig representatief voor de toenmalige restauratiefilosofie.
Militaire begraafplaats uit de Eerste Wereldoorlog voor de gesneuvelden van de gevechten bij Tienen.
De kapel met omgevend kerkhof en grotendeels bewaarde kerkhofmuur, refereren aan de historische ontwikkeling van het 10-eeuwse bedehuis tot parochiekerk.

Vertrekkende van een waardevol historisch kerkelijk gebouw, originele creatie van architect Leon Govaerts, met indrukwekkende interactie tussen de donkere en ruwe ‘natuurstenen’ romaans/gotische architectuur, de strak gelijnde, helderkleurige grafmonumenten en de kleurige glas-in-loodramen, het geheel gekenmerkt door de herkenbare ‘beheerste’ stijl van deze ontwerper, de verfijnde afwerking van details (lantaarnpalen, bronzen ingangsdeur, verluchtingsroosters) en de nog naspeurbare art nouveau reminiscenties.
De glas-in-loodramen naar ontwerp van Omer Dierickx en Maurice Langaskens, en in het bijzonder van deze laatste, vormen een hoogstaande en unieke, aan deze necropool gebonden creatie, waarvoor door meester-glazenier Jean Wys vrij complexe technieken werden toegepast.
De aanwezigheid op het kerkhof van een aantal waardevolle, monumentale graftekens in blauwe hardsteen, ongeacht nog de ‘dodenlantaarn’ naar ontwerp van Leon Govaerts, refererend aan een traditioneel middeleeuws gegeven.