De bescherming als monument betreft het laatgotisch herenhuis, uit de 16de eeuw met 18de-eeuwse monumentale poort, met uitzondering van de aanbouw.

Het beschermingsdossier motiveert de wetenschappelijke, in casu architectuurhistorische waarde van het herenhuis als volgt: De laatgotische kern van het gebouw is op een duidelijk zichtbare wijze bewaard gebleven in het ongewijzigde volume, de kalkstenen benedenverdieping met accolademotieven van de (thans verdwenen) vensteromlijstingen, de mergelstenen speklagen en de hoekbanden van de bovenverdieping, en de mergelstenen kroonlijst op gesculpteerde consoles. Het is één van de zeldzame voorbeelden van burgerlijke architectuur in gotische stijl in de provincie. De aanpassingen zijn eveneens interessant: de classicistische, monumentale poort en de typische laatclassicistische vensters in vlakke, rechthoekige omlijstingen. De architectuurhistorische waarde wordt dus voornamelijk bepaald door de inherente kwaliteiten (imposant volume, merkwaardige dakconstructie), de merkwaardige, architectonische details, de documentaire waarde en het feit dat het gebouw in zijn huidige vorm een beeld geeft van opeenvolgende wijzigingen in stijl.