in casu cultuurhistorische waarde:
De woning aan de Uwenberg werd in 1935 gebouwd in opdracht van de kunstminnende bankier en mecenas Alexander Hess de Lilez voor zijn vriend en schrijver Herman Teirlinck (1879-1967) die er de meest productieve jaren van zijn leven doorbracht en er zich ontplooide tot één van de grootste Vlaamse schrijvers en vernieuwer van het Vlaamse toneel. Teirlinck was lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde en als docent ‘techniek van het toneel’ vanaf 1928 verbonden aan het Nationaal Hoger Instituut voor Bouw- en Sierkunsten in ‘ter Kameren’, waarvan hij tussen 1938 en 1950 directeur was als opvolger van de befaamde stichter Henry Van de Velde. Als dank voor zijn baanbrekend werk werd de Studio van het Nationaal Toneel te Antwerpen, door hem in 1946 opgericht, naar hem genoemd.
De relatief bescheiden woning werd vermoedelijk door Teirlinck zelf ontworpen in een sobere architectuur, typerend en representatief voor de traditionele en rustieke bouwstijl en interieurafwerking van de jaren 1930. Het ontwerp wordt gekenmerkt door evenwichtige volumes en gevelindelingen, door een eerder traditionele planindeling en een uitwerking met oog voor detail en materialen. De woning werd zodanig geconcipieerd dat Teirlinck vanuit zijn werkkamer een uniek zicht had op de Zennevallei, een landschap dat hij in zijn werk meermaals lyrisch beschreef.
Een artistieke meerwaarde vormen de felgekleurde muurschilderingen uit 1935 die in het rondbogige ingangsportaal geschilderd werden door Irene Van der Linden, een lid van de Pelgrimbeweging, en die taferelen uit het verhaal van Reinaert de Vos voorstellen en boven de deur twee engelen rond een Mariabeeldje in nis.
De omringende en beboomde tuin, toegankelijk via een houten hek tussen bakstenen pijlers, vormt een unieke plek en vrijwaart samen met het houten paviljoen op de rand van de steile berghelling een fraai uitzicht op de Zennevallei.