in casu architectuurhistorische waarde:
Als vroeg en representatief voorbeeld uit het oeuvre van Willy Van Der Meeren (1923-2002) waarin sociale bewogenheid en innovatief denken steeds centraal hebben gestaan. Dit gedachtegoed vindt een hoogtepunt in zijn EGKS-huis van 1954, een uniek experiment in de industrialisering van de woningbouw gekenmerkt door constructieve helderheid en functionaliteit. Het is totaal vernieuwend op het vlak van geprefabriceerde bouwelementen, door de hoge graad van flexibiliteit die persoonlijke variaties mogelijk maken en waarvan het stalen portiek het meest illustratieve voorbeeld is. Maar vooral de open planindeling die volledig breekt met de diep ingewortelde traditionele grondplannen, kan revolutionair genoemd worden.
Dit revolutionair en aanvankelijk zeer beloftevol woningconcept vond uiteindelijk slechts toepassing in één project, namelijk het Vierwindenbinnenhof te Tervuren: een uniek en vrijwel gaaf bewaard ensemble van in drie bouwblokken ondergebrachte, gekoppelde EGKS-woningen, geconcipieerd in 1955 als een besloten woonerf met een doordachte verdeling tussen publieke en private ruimte, respectievelijk het gemeenschappelijke binnenplein met tuinaanleg en parking aan de rand, en de modulaire woningen met private tuin aan de achterzijde. Markant hierbij is tevens het feit dat één van de woningen door Van Der Meeren zelf werd bewoond, als promotiestunt of ultieme poging om zijn gedachtegoed uit te dragen.

Als een uitzonderlijk manifest van het modernistische en sociaal geïnspireerde gedachtegoed van Willy Van Der Meeren om door middel van gepersonaliseerde massahuisvesting een verbetering van de leefwereld en wooncultuur van de arbeider tot stand te brengen.