De voormalige hoeve dateert uit het begin van de 20ste eeuw, daar ze niet wordt aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1845), en werd in 1923 kadastraal opgetekend.

in casu architectuurhistorische waarde: Traditionele kenmerken van de vrij gaaf bewaarde hoeve zijn de verankerde baksteenbouw, het zadeldak, de ordonnantie en de overhoekse muizentand. Het deels bewaarde houtwerk en de behouden innerlijke structuur en afwerking vormen een meerwaarde. Terwijl de westelijke zijgevel blind bleef ter bescherming tegen de felle westenwind, is de voorgevel naar het zonnige zuiden gekeerd.

De ronde waterput achter het woonhuis, een meidoornhaag en een fruitboom aan straatzijde getuigen van de voormalige agrarische bedrijvigheid en wijzen aan hoe een boerenbedrijf functioneerde. De hoeve ligt in open agrarisch gebied.