Als materiële getuige van de Grooten Oorlog, die Vlaanderen jarenlang in zijn greep had en het leven van ontelbaar veel mensen ingrijpend tekende of volledig verwoestte. De Eerste Wereldoorlog was een internationale gebeurtenis bij uitstek, met West-Vlaanderen als één van de strijdtonelen waar honderdduizenden mannen uit de hele wereld vochten. De herinnering aan de Eerste Wereldoorlog kent nog steeds een breed maatschappelijk en internationaal draagvlak.

Als betonnen constructie, die specifiek voor militaire doeleinden werd opgetrokken. Deze betonnen constructie met zijn bouwtechnische kenmerken van zowel bovengrondse als ondergrondse aard, getuigt van het belang en de evolutie van de betonbouw in de stellingenoorlog, die de Eerste Wereldoorlog geworden was. Nooit eerder werden zo massaal betonnen verdedigingsconstructies opgetrokken als tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daar waar er in de eerste oorlogsjaren werd geïmproviseerd en geëxperimenteerd met allerlei typologieën en toegepaste technieken in de betonbouw, evolueerde men geleidelijk naar zo sterk en efficiënt mogelijk uitgedokterde standaardontwerpen, die in sommige gevallen voor meerdere doelen konden gebruikt worden. Tijdens het interbellum en de Tweede Wereldoorlog zou dit leiden tot de massale uitbouw van heuse bunkerstellingen, met bunkers die tot in het kleinste detail waren gestandaardiseerd.

Het betreft een indrukwekkende betonnen constructie uit de Eerste Wereldoorlog, die omwille van vernielingen tijdens de Tweede Wereldoorlog met baksteen werd hersteld. Op de betonnen bunker werd een ronde betonnen post opgetrokken, die bereikbaar was via klimijzers aan de achterzijde. Tegen de dakrand zitten ijzers voor de verankering van het camouflagedak. Andere bewaarde authentieke elementen zijn de betonnen luiken, de ijzeren elementen bij andere deuren- en vensteropeningen, het ijzeren stel in de betonnen observatiepost en de klimijzers. De inrichting van de bunker, met de houten latjes tegen het plafond en rond de muuropeningen en de fijn afgewerkte laag op de binnenmuren, verwijst naar het gebruik van de bunker tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De bunker werd in 1917 opgetrokken als commandopost voor een regiment. De constructie werd tijdens de Tweede Wereldoorlog hersteld, wat aangepast en hergebruikt. De bunker heeft dus een belangrijke historische waarde. De gleuven aan zuidwestelijke zijde dienden hoogstwaarschijnlijk als observatiegleuven. Aangezien gleuven aan frontzijde een betonnen constructie aanzienlijk kwetsbaar maakten, was het belangrijk om de constructie goed te camoufleren. Vandaar dat er tijdens de Eerste Wereldoorlog op deze indrukwekkende bunker een camouflagedak werd aangebracht, in de stijl van de andere zadeldaken op de naburige hoevegebouwen. Hiermee poogde men de constructie aan de aandacht van de vijand te laten ontsnappen. De historische contextwaarde is dus hoog.