Als materiële getuige van de Grooten Oorlog, die Vlaanderen jarenlang in zijn greep had en het leven van ontelbaar veel mensen ingrijpend tekende of volledig verwoestte. De Eerste Wereldoorlog was een internationale gebeurtenis bij uitstek, met West-Vlaanderen als één van de strijdtonelen waar honderdduizenden mannen uit de hele wereld vochten. De herinnering aan de Eerste Wereldoorlog kent nog steeds een breed maatschappelijk en internationaal draagvlak.

Als betonnen constructie, die specifiek voor militaire doeleinden werd opgetrokken. Deze betonnen constructie met zijn bouwtechnische kenmerken van zowel bovengrondse als ondergrondse aard, getuigt van het belang en de evolutie van de betonbouw in de stellingenoorlog, die de Eerste Wereldoorlog geworden was. Nooit eerder werden zo massaal betonnen verdedigingsconstructies opgetrokken als tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daar waar er in de eerste oorlogsjaren werd geïmproviseerd en geëxperimenteerd met allerlei typologieën en toegepaste technieken in de betonbouw, evolueerde men geleidelijk naar zo sterk en efficiënt mogelijk uitgedokterde standaardontwerpen, die in sommige gevallen voor meerdere doelen konden gebruikt worden. Tijdens het interbellum en de Tweede Wereldoorlog zou dit leiden tot de massale uitbouw van heuse bunkerstellingen, met bunkers die tot in het kleinste detail waren gestandaardiseerd.

Deze bunker heeft een belangrijke architecturale waarde, omdat het een gaaf bewaarde constructie betreft van het type Einheitsunterstand, een standaardtype bunker dat vanaf het najaar van 1917 veelvuldig werd opgetrokken in de meer achterwaarts gelegen stellingen. De bunker is representatief voor gelijkaardige Einheitsunterstände, waarvan het plafond met stalen balken is verstevigd. In onderhavige bunker is de houten beplanking tussen de stalen balken mooi bewaard. Andere authentieke elementen zoals de houten beplanking in de schietgaten en de klimijzers in het mangat verhogen de erfgoedwaarde van deze constructie.

Als zijnde een Duitse bunker uit de Eerste Wereldoorlog, die werd opgetrokken bij een hoeve in het Duitse hinterland, tussen twee stellingen in. De bunker werd meer bepaald opgetrokken tussen de Flandern I Stellung en de Artillerie-Schutz-Stellung in. Het betreft een Einheitsunterstand, een standaardtype bunker dat vanaf het najaar van 1917 massaal werd opgetrokken in de verderaf gelegen Duitse stellingen. Dergelijke type bunker kon voor uiteenlopende doeleinden worden gebruikt: als manschappenverblijf, als commandopost, als mitrailleurspost, enzovoort. De contextwaarde van het Duitse hinterland is dus van groot belang. Bij de hoeve, die op militaire stafkaarten werd aangeduid als Ferme des Avirons, waren tijdens de oorlog vele barakken opgetrokken. Volgens een Britse stafkaart was hier een telefooncentrale ingericht.