De gaaf bewaarde "Villa Roma" onderscheidt zich binnen het oeuvre van Victor Broos, als een zeldzame en authentieke uiting van het modernistische ideeëngoed, dat de jonge en veelbelovende architect zich op een persoonlijke manier trachtte eigen te maken. De interpretatie die Broos aan het modernisme gaf, ontleende zijn inspiratie eerder aan het tactiele baksteenmodernisme van Henry van de Velde of Willem Marinus Dudok, dan aan het radicale functionalisme van de International Style. Binnen de context van de Leuvense interbellumarchitectuur, die tot diep in de jaren 1920 gedomineerd werd door de traditionalistische wederopbouw, behoort het gebouw tot de meest representatieve voorbeelden van de schaarse moderne woningbouw uit het midden van de jaren 1930. De architecturale kwaliteit van de "Villa Roma" weerspiegelt zich voor het exterieur in de plastische expressie van volumeopbouw, het verzorgde materiaalgebruik met name het baksteenmetselwerk met schaduwvoeg, en de eigentijdse vormgeving van het schrijn- en smeedwerk. De functionele planopvatting beantwoordt aan een vooruitstrevende visie op het wonen die rekening houdt met oriëntatie, licht en lucht, in contact met de natuur. In het interieur zijn de hal met vestiaire, de eetkamer annex keuken, de woonkamer en de badkamer opmerkelijk, omwille van hun gaaf bewaard voorkomen, gekenmerkt door kleurrijke tegelvloeren en een glas-in-lood-bovenlicht, de interactie van binnen- en buitenruimten, de authentieke inrichting van keuken en badkamer. De voortuin met zijn afsluiting, tuinornament en bij de woning aansluitende plantenborder bepaalt in sterke mate het beeld van de woning en de inpassing in het straatbeeld. De uitgestrekte, als gevarieerde boomgaard aangeplante achtertuin, maakt integraal deel uit van de typologie van de villa, die oorspronkelijk als vakantiewoning bedoeld was.