Deze betonnen geschutsbedding vormt een bijzonder waardevolle getuige van het Duitse geschut dat tijdens de Eerste Wereldoorlog massaal in het Houthulstbos stond opgesteld. Zolang dit bos niet massaal beschoten werd, bood het voldoende beschutting voor deze artillerie. Bovendien kon de ganse Ieperboog vanaf het Houthulstbos onder vuur genomen worden. In de onmiddellijke omgeving van de geschutsbedding liep er een spoor dat iets verderop ontdubbelde, voor de aanvoer van het geschut en de munitie. Vlakbij waren er ook bunkers opgetrokken voor de opslag van munitie en als onderkomen voor de manschappen die het geschut bedienden. De historische context is dus bijzonder belangrijk. Op deze geschutsbedding stond een uiterst zeldzaam dubbel kanon opgesteld, dat afkomstig was van de SMS Fürst Bismarck. Dit was het eerste gepantserde oorlogsschip van de Kaiserliche Marine dat vanaf 1900 in gebruik genomen was. In de betonnen bedding werd meer bepaald een gepantserde geschutstoren geplaatst van het type Theodor-Karl, waarin twee 24cm SKL/40 kanonnen waren geplaatst. Tijdens de zomer van 1917 beschoot deze batterij onder meer zes Britse observatieballonnen op een afstand van vijftien kilometer. Vanaf juli 1917 werd de batterij door Franse spoorwegartillerie onder vuur genomen. Eind 1917 werden de twee kanonnen verwijderd, maar de gepantserde geschutstoren bleef.

Als materiële getuige van de Grooten Oorlog, die Vlaanderen jarenlang in zijn greep had en het leven van ontelbaar veel mensen ingrijpend tekende of volledig verwoestte. De Eerste Wereldoorlog was een internationale gebeurtenis bij uitstek, met West-Vlaanderen als één van de strijdtonelen waar honderdduizenden mannen uit de hele wereld vochten. De herinnering aan de Eerste Wereldoorlog kent nog steeds een breed maatschappelijk en internationaal draagvlak.