in casu architectuurhistorische waarde:
De rijkswachtkazerne met huisvesting is circa 1893 gebouwd op vraag van het toenmalige gemeentebestuur. Dat hierbij gekozen wordt voor de Brugse architect Oscar De Breuck (1855-1929) getuigt van het belang van het gebouw, dat door zijn eclectische stijl met inslag van het neoclassicisme een uitzonderlijke plaats inneemt binnen de typologie van de rijkswachtkazernes in Vlaanderen. De strakke ritmering van de roodbakstenen gevels door rondbogige traveenissen en het gebruik van blauwe hardsteen, onder meer in ruw bekapte blokken voor een horizontale band, dragen bij tot de statigheid van het gebouw. Het brede middenrisaliet benadrukt het inkomportaal en is met de bijkomende halve verdieping de aanzet voor het verwijderde fronton. De imposante schilddaken worden benadrukt door de aflijnende kroonlijst op klossen. Het portaal ontleent zijn belang aan de imposante blauwhardstenen trap tussen voluutvormige zijstukken, en aan de blauwhardstenen steekboognis met grote geprofileerde consoles. Het houtwerk met grote roedeverdeling is gaaf bewaard.
Het bewaarde interieur van de rijkswachtkazerne straalt strengheid en soberheid uit. Typerend is de eenvoudige plattegrond met een kruisvormige gang. De imposante geprofileerde consoles van het portaal (exterieur) worden in het interieur herhaald. De sierlijke houten trap met leuningen en balustrades leidt naar de verdieping die wordt gemarkeerd door een zuil met sierlijk kapiteel. De kelder met bakstenen troggewelven komt overeen met de sokkelvormende plint aan de buitenzijde.

De bouw van de rijkswachtkazerne circa 1893 kadert in de toenmalige sociaal-economische context. Het strenge en imposante gebouw - vrijstaand en achteruit tegenover de straat - moest indruk maken op de plaatselijke bevolking. De kazerne is ingeplant aan de westelijke rand van het dorp, vrij dicht bij het kleine, toen armoedige gehucht 'De Makker' dat zich volop ontwikkelde vanaf de tweede helft van de 19de eeuw.