Als zijnde een kleine hoeve, verwijzend naar een belangrijke fase in de geschiedenis van een plattelandsdorp (in casu Pittem) tijdens de 18de eeuw. Het boerenhuis is opgetrokken in vakwerkbouw in de jaren 1760-1770 op een oudere site en ondergaat een gedeeltelijk versteningsproces in de loop van de 19de eeuw, onder meer met de aanbouw van een stalletje.

in casu architectuurhistorische waarde: Als zijnde een zeldzaam en gaaf voorbeeld van de specifieke typologie van 18de-eeuwse kleinschalige hoevebebouwing, meer bepaald een in vakwerk opgetrokken boerenhuisje. Grotendeels bewaard vakwerkgeraamte met baksteeninvulling, nog zichtbaar in aanbouwen op zij- en achtergevel, bewaard onder de latere cementering van de erfgevel, vermoedelijk ook achter de versteende zij- en achtergevels. Vakwerkconstructie in interieur gekenmerkt door balkenroostering met korbelen, aan exterieur (erfgevel) door ankerbalkconstructie met uitstekende balkkoppen vastgezet met houten wiggen, bolkozijnen. Behouden typische interieurindeling, onder meer met twee leefruimtes van elkaar gescheiden door grote haard en deurtje, met derde aanpalende ruimte, smallere achterkamertjes onder meer met ondiepe kelderruimte. Lichte houten kapconstructie.
Het aangebouwde stalletje en de toegevoegde bakstenen zijgevels zijn verweven met de initiële vakwerkbouw en een getuige van de bouwevolutie van het boerenhuisje.

Als zijnde een gaaf voorbeeld van een 18de-eeuws boerenhuis, het type van de eenvoudige en bescheiden bebouwing die vroeger veelvuldig voorkwam in landelijk gebied, maar thans nagenoeg overal verdwenen is.
Als dusdanig een relict van de leefwijze op het Vlaamse platteland in deze periode, een getuige van het wegdeemsterende traditionele landelijke leven met kleinschalige landbouwactiviteiten, in een steeds sneller evoluerende maatschappij.