in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een parochiekerk met een rijk bouwhistorisch verleden. Het huidige bedehuis werd opgericht in de 13de eeuw op de resten van de Romaanse kerk uit circa 1180. Zichtbare sporen van het gotische gebouw, met name opgaand metselwerk van Doornikse steen, zijn terug te vinden in het koor, de vieringtoren en de transeptarmen;
Als zijnde een kerk met oudere kern en de uiterlijke kenmerken van een 18de-eeuws kerkgebouw;
Als zijnde een bedehuis, teruggaande op een oudere Romaanse kerk. De kerk vormt als dusdanig een materiële getuige van een eeuwenoude en onafgebroken aanwezigheid van een kerk in de gemeente Bellegem.

Als zijnde een bedehuis met fraai en waardevol meubilair dat integraal deel uitmaakt van de kerk, onder meer:
Hoofdaltaar met marmeren altaartafel van 1785;
Onze-Lieve-Vrouwealtaar (noordelijk zijaltaar) van 1656 met marmeren altaartafel van 1789-1791;
Vier eikenhouten biechtstoelen uit de tweede helft van de 18de eeuw;
Eikenhouten preekstoel uit het laatste kwart van de 18de eeuw;
Eikenhouten 18de-eeuws koorgestoelte;
Vermoedelijk 13de-eeuwse gotische arduinen doopvont;
Orgel van 1856 gebouwd door Hippoliet Loret;
Beelden: 18de-eeuws houten gepolychromeerd beeld van Eligius van Noyen, 19de-eeuws Onze-Lieve-Vrouwebeeld in neogotische eikenhouten kast, beeld van Sint-Amandus, patroonheilige van de kerk, 19de-eeuws calvariekruis, afkomstig van de kerkhofcalvarie.