Als zijnde een markante getuige van de feodale structuren in de middeleeuwen en het ancien régime.
Als zijnde een representatief voorbeeld van de steeds evoluerende levensstijl van de adel en de gegoede burgerij, de verzorgde en luxueuze binnenafwerking geeft uiting van de status van de bewoners. De ijskelder verwijst naar de 19de-eeuwse manier van leven en de nood aan comfort.
Als zijnde een kasteel met beeldbepalende ligging in het dorpscentrum van Moorsele, in de nabijheid van de Sint-Martinus en Sint-Christoffelkerk.

Als zijnde het kasteel van de heerlijkheid van Moorsele en Ter Gracht, opgetrokken tussen 1418- 1420 en 1443 op de resten van een ouder kasteel in opdracht van Geldolf I van der Gracht, kamerheer en raadsheer van Filips de Goede.
Als zijnde een site waarvan de geschiedenis opklimt tot in het midden van de 12de eeuw. De site wordt voor het eerst vermeld in een archiefdocument (bewaard in het rijksarchief van Kortrijk) van 1457, de oudste afbeelding dateert van 1724 (eerste kaart van het landboek van Moorsele) .
Als zijnde een site die aan de oorsprong ligt van de huidige dorpskern en die tot op heden het uitzicht ervan bepaald.
Als zijnde een site die achtereenvolgens in het bezit was van de adellijke families van der Gracht, van (de) Liedekerke (een zijtak van de oude adellijke familie van Gavere), Bastal de Beer en de Lens. De eigenaars van het kasteel waren tevens heren van de heerlijkheid Moorsele en ter Gracht.

in casu architectuurhistorische waarde: Als zijnde een kasteel, gelegen op een omwalde mote, bestaande uit een donjon, opgetrokken tussen 1418-1420 en 1443 en een woonvleugel van 1779.
Als zijnde een zeldzaam voorbeeld van een donjon in West-Vlaanderen. De zuidgevel van het gebouw wordt gemarkeerd door twee metseltekens van zwarte baksteen met name een Latijns kruis en een dubbele ruit met toevoegingen.
Omwille van het 18de-eeuws interieur van de donjon en het grotendeels behouden 19de-eeuwse interieur in de woonvleugel. De verschillende ruimtes van het kasteel bewaren marmeren schouwmantels, de schouwboezems en de plafonds zijn voorzien van lijst- en stucwerk.
Omwille van de volledigheid van de site, de bakstenen brug geflankeerd door twee venijnbomen (Taxus) en het 19de-eeuws koetshuis met deels bewaard interieur, gelegen op het neerhof, bleven bewaard.