Als illustratie van publieke architectuur die inspeelt op de vrijetijdsbeleving, waaraan men, in de verder evoluerende democratisering van de maatschappij in de 20ste eeuw, steeds meer aandacht besteedt en waarvoor men de nodige infrastructuur voorziet met het oog op de toenemende ontspanningsbehoeften.
Als getuige van de toenemende aandacht voor het duinenlandschap, een fenomeen dat mee aan de grondslag ligt voor de opkomst en verdere doorbraak van het kusttoerisme en bij gevolg een belangrijk aspect van de sociale geschiedenis belicht.
Als promotiebeeld bij uitstek voor de badplaats en bij uitbreiding voor de hele Belgische kust.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als illustratie van een pittoreske vorm van vrijetijdsarchitectuur, in oorsprong opgericht in het begin van de 20ste eeuw en herbouwd na de Tweede Wereldoorlog, inspelend op de comforteisen van het toenemend aantal vakantiegangers aan de kust.
Als representatief voorbeeld van eenvoudige, doch efficiënte en functionele publieke infrastructuur, met name een hutvormig, open paviljoentje met een constructie die langs alle zijden tegen de wind beschut, vandaar ook gekend als 'vierwindenhuisje', en tevens een weids panorama biedt op het kust- en achterliggende polderlandschap.
Als herkenbaar voorbeeld van naoorlogse nieuwbouw die zich baseert op de inplanting, bouwtypologie en architecturale kwaliteiten van vroegere toeristische accommodatiegebouwen, meer bepaald de in het begin van de 20ste eeuw opgerichte duinpaviljoentjes, getypeerd door sober en functioneel materiaalgebruik (beton, metselwerk, hout).

Als belangrijke getuige van de groeiende belangstelling voor het ongerepte duinenlandschap tijdens de opkomst en verdere doorbraak van het kusttoerisme.
Als markant oriënteringspunt in het landschap, van oudsher een strategische uitkijkpost waarvan de bijnaam 'Spioenkop' een verwijzing is naar de gelijknamige Zuid-Afrikaanse heuvel waar het Boerenleger tijdens de Boerenoorlog (1899-1902) de Britse troepen verslaat.