De voormalige woning Van Haver is exemplarisch voor de historisch stedenbouwkundige ontwikkeling van de Kapellestraat die als belangrijke verbindingsweg tussen Tweebruggenplein en de Markt reeds in de 18de eeuw druk bebouwd was en in de 19de eeuw evolueerde tot een residentiële straat met kwaliteitsvolle burgerwoningbouw met touw- en spinbanen op de onbebouwde binnengebieden.
Teruggaand op een minstens tot de 18de eeuw opklimmende hofstede. werd de woning Van Haver in 1896 volledig nieuw gebouwd door fabrikant Adolf Vermeire, gelieerd aan de uit baters van de achtergelegen in 1834 door Pieter Jacobus Vermeire opgerichte touwslagerij. In 1921 wordt de site verworven door de fabrikantenfamilie Odilon Van Haver, gerelateerd aan de nabijgelegen in 1835 gestichte touwslagerij P.B. Van Haver. De inplantingsplaats, grootte en stijl van de woning Van Haver visualiseert de maatschappelijke positie van de bouwheer en de latere bewoners, van wie de families zowel economisch als politiek zeer betekenisvol zijn geweest voor Hamme. De site getuigt van het optimisme en het geloof in de vooruitgang van de hogere burgerij rond de eeuwwisseling.

in casu architectuurhistorische waarde: De voormalige fabrikantenwoning van Adolf Vermeire en later van Odilon Van Haver van 1896 is architectuurhistorisch representatief voor een eind-19de-eeuwse grote burgerwoning in eclectische stijl. Uitwendig gekenmerkt door een karakteristieke strakke opbouw van vier traveeën, twee bouwlagen met poortdoorrit en verzorgd metselwerk verrijkt door het decoratief gebruik van hardsteen in banden, lateien en plint. De zeer kwalitatieve interieuraankleding en afwerking, alsook de inwendige circulatie met een duidelijke scheiding tussen dienst- en privévertrekken, is representatief voor dit type van burgerlijke woningbouw uit het einde van de 19de eeuw. De eclectische interieuraankleding, als visueel geheel met het exterieur ontworpen, wordt bovendien versterkt door de goed bewaarde muurschilderingen van 1896 en 1897 van Karel Pilaet (1856-1926). De wandschilderingen getuigen van het artistiek vakmanschap van de Hamse schilder en interieurdecorateur. De gekozen thematiek van de vier seizoenen en de Japanse dames en heren, zijn illustratief voor de eind-19de-eeuwse geromantiseerde verheerlijkende landschapsschilderkunst alsook voor de stijlstroming van het japonisme dat in de progressieve kunstenaarsmilieus in die periode opgang maakte.