in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een boerenarbeidershuis daterend uit de eerste helft van de 19de eeuw. Door de beeldbepalende, lagere ligging aan de Lovaart is er sprake van een dijkwoning.
Als zijnde oorspronkelijk een bakstenen tweewoonst met een geïncorporeerde stalling, een woningtype dat typisch was voor het platteland. Kenmerkend voor de bakstenen tweewoonst - in tegenstelling tot die in vakwerkbouw - is dat de schouwen zich bevinden tegen de uiterste zijgevels. Het volume in casu onder pannen zadeldak wordt dan ook gekenmerkt door twee schoorstenen.
Als zijnde een boerenarbeidershuis uit de eerste helft van de 19de eeuw opgetrokken in (witgeschilderde) baksteenbouw en gekenmerkt door een erg verzorgd houtwerk.
Als zijnde een pand met de gaaf bewaarde interieur indeling en aankleding van een tweewoonst: de structuur van twee kleine huisjes met een schouw tegen de uiterste bakstenen zijgevels is nog erg goed afleesbaar. Het linker huisje bewaart een eenvoudige brede schouw met bordenplank. De interieuraankleding van het rechter huisje is erg gaaf bewaard: onder meer bewaarde schorrenvloer, samengestelde balkenlagen, brede schouw met Vlaamse tegeltjes en bordenplank. De deurtjes en de deurposten naar de achterkamers zijn erg mooi uitgewerkt.
Voor het huis is de stoep van bakstenen op hun kant bewaard, deze diende onder meer als afwateringssysteem van de licht gebogen dakoverstek.