Het agrarisch gebied ten oosten van de Scherpenberg te Loker (tweede fase), een restheuvel, is beschermd als landschap bij besluit van de Vlaamse Executieve van 30 juni 1982. De restheuvel met de onmiddellijke omgeving (eerste fase) werd reeds als landschap beschermd bij koninklijk besluit van 22 november 1979.

Het beschermingsdossier motiveert de wetenschappelijke en esthetische waarde van de Scherpenberg (tweede fase) als volgt:

wetenschappelijke waarde: de wetenschappelijke waarde wordt bepaald door het voorkomen van een vochtigheids- en voedselrijkdomgradiënt vanuit de beekbegeleidende kleistroken naar de hogerop gelegen zandiger wordende dalwanden. In het beekbegeleidende gedeelte komt een associaat voor dat behoort tot het elzen-vogelkersverbond met als voorjaarsbloeiers onder andere wilde hyacint, slanke sleutelbloem en bosanemoon. Op de hoger gelegen lemige zandgronden komen soorten voor die eerder tot de eikenklasse behoren, zoals onder andere wilde kamperfoelie, lijsterbes, zomereik, ...

esthetische waarde: de esthetische waarde wordt bepaald door het grote niveauverschil (circa 50 meter op 800 meter ) dat het beekje vertoont dat op de oostelijke flank ontspringt wat vergezichten op het oostelijke beboste landschap mogelijk maakt. De beekbegeleidende knotwilgen, de enkele verspreide Canadabosjes, enkele zomereiken en enkele majestatisch uitgegroeide meidoornexemplaren als voornaamste landschapselementen.