Beschrijving
Het voormalig klooster van de zusters franciscanessen te Watervliet is beschermd als monument. De bescherming omvat het kloostergebouw, de voortuin en het hek langs de straatzijde.
Waarden
Op basis van de overzichtsinventaris van het bouwkundig erfgoed van de fusiegemeente Sint-Laureins werd een selectie gemaakt van het waardevol erfgoed dat van algemeen belang is vanwege de historische, artistieke, industrieel-archeologische en sociaal-culturele waarde. De goed bewaarde en relevante materiële getuigen van het bouwkundig en cultuurhistorisch erfgoed van de fusiegemeente Sint-Laureins die beschermenswaard zijn, hebben hun waardevol karakter behouden, doch worden nog slechts zelden aangetroffen. Het waardevol onroerend erfgoed is vrij divers en omvat niet alleen architecturale monumenten maar ook klein historisch erfgoed, die in de cultuurhistorische evolutie van de gemeente een belangrijke rol hebben gespeeld. Zij vormen representatieve voorbeelden van het nog bestaand cultureel erfgoed in de landelijke omgeving van het krekengebied.
Het voormalig klooster met inbegrip van de voortuin en hekwerk is beschermd als monument omwille van het algemene belang gevormd door de:
historische waarde, sociaal-culturele waarde
Het kloosterhuis, opgericht in 1910 door de zusters franciscanessen van Crombeen te Gent op vraag van de pastoor om te Watervliet het meisjesonderwijs te verstrekken, is een illustratief voorbeeld voor de onderwijsgeschiedenis van het katholieke net en de initiatieven die genomen werden door de parochiale overheid in samenwerking met de bestaande kloostergemeenschappen.
Typologisch en stilistisch is het eclectisch kloostergebouw een representatief en vrij goed bewaard voorbeeld van het type kleinere plattelandskloosters uit het begin van de 20ste eeuw.
Het kloosterhuis is uitzonderlijk door zijn authentiek voorkomen met contrasterend en kleurrijk gebruik van donkere en oranjerode baksteen in combinatie met grijze hardsteen, kenmerkend voor het eclecticisme, de verzorgde detaillering, de origineel bewaarde plattegrond en de interieurinrichting met onder meer bewaard binnenschrijnwerk en trap en de ruimte van de kapel met houten gewelf op de bovenverdieping, refererend aan de oorspronkelijk religieuze functie van het gebouw.
De behouden muur en het fraai ijzeren hekwerk die de voortuin afsluiten zijn kenmerkende elementen die integrerend deel uitmaken van het oorspronkelijk concept.
De inplanting van het kloosterhuis vlakbij de dorpskern naast de reeds bestaande school en de straatnaamwijziging in Kloosterstraat verwijzen naar de sociaal-culturele waarde van het gebouw binnen de dorpsgemeenschap.