Voormalig kerkelijk bezit, in de 14de en 15de eeuw bekend als 'vroemisse huis', meer bepaald als woning van de kapelaan die instond voor de zondagse vroegmis, nadien omgevormd tot een U-vormig hoevecomplex, aan de straatzijde afgesloten met een bakstenen muur en twee poorten, en achtereenvolgens bewoond door lokaal belangrijke figuren zoals de dorpssmid Gelaude van Bever (1677), meier Jan-Frans Vanderhaegen (1810-1840) en burgemeester Daniël Cappuyns (1826-1907).

in casu architectuurhistorische waarde: niettegenstaande het feit dat schuur en stallingen werden gesloopt vormen de witgekalkte volumes van woonhuis, bijgebouw en ommuring nog steeds een pittoresk en markant geheel vlakbij de dorpskern met een belangrijke documentaire waarde. Het deels in witte natuursteen deels in baksteen opgetrokken woonhuis illustreert een in de eerste helft van de 18de eeuw te dateren boerenhuis met oudere kern, opgevat als een enkelhuis met twee bouwlagen van vier traveeën onder zadeldak met fraai geprofileerde houten daklijstbalkjes, aandak, vlechtingen en schouderstukken. Bijzonder karakteristiek is het gelijktijdig gebruik in de voorgevel van natuurstenen (gelijkvloers) en houten kruisvensters (verdieping) – een in Brabant uitzonderlijk in stenen gevels aangewend venstertype - en dit in combinatie met houten kloosterkozijnen en in een houten omkadering gevatte luiken in de sterk gesloten achtergevel. De natuurstenen onderbouw, de indeling met twee grote kamers vooraan en twee ondiepe achteraan alsook wellicht de goed bewaarde zwart-rode tegelvloeren in zigzag- en ruitpatroon wijzen op een minstens tot de 17de eeuw opklimmende oudere kern.