Beschermd monument

Pastorie Sint-Denijsparochie

Beschermd monument van 27-01-2003 tot heden

ID: 10456
URI: https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/10456

Besluiten

Pastorieën
definitieve beschermingsbesluiten: 27-01-2003 ID: 4003

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Provincie
Oost-Vlaanderen: Gemeente
Lede: Deelgemeente
Impe: Straat
Impedorp: Locatie
Impedorp 7 (Lede): Nauwkeurigheid zone
Tot op 15m: Oppervlakte zone
5 104m²: Beschermingsdossiers
4.01/41034/109.1 4.01/41034/125.1 DO002213 OO002666

Typologie: pastorieën
Datering: vierde kwart 18de eeuw
Stijl: classicisme

Project beschermingsdatabank 2013-2016 (beschermingen: van 01-01-2013 tot 30-06-2016)

Beschrijving

De pastorie van de Sint-Denijsparochie te Impe is beschermd als monument.

Waarden

De pastorie is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

artistieke waarde

bestaat uit het steeds zeer consequent toepassen van de meest moderne structuur, constructie, decoratie en (tuin)aanleg eigen aan de bouwperiode van het pand (van rococo tot neostijlen). De drang naar het nieuwe en moderne resulteerde niet zelden in het herinrichten van één of meerdere kamers met nieuwe vormen, materialen en stijlen. Verschillende pastorieën getuigen van deze architecturale evolutie. In zowel de 18de als eerste helft van de 19de eeuw is de invloed vanuit Frankrijk op de kunst en architectuur in onze contreien zeer duidelijk. Die invloed is zeer duidelijk merkbaar in zowel de toegepaste stijlen als in de 18de-eeuwse formele tuinaanleg waarbij het huis 'entre cour et jardin' geplaatst werd. De typologie kent een zeer specifieke evolutie van dubbelhuis naar vrij grondplan. Typisch en uniek voor de pastorie is de mogelijkheid om de bovenverdieping af te sluiten van de benedenverdieping dankzij een smeedijzeren hek of luik dat van op de verdieping kan gesloten worden.
De tuinen getuigen alle van de onverbrekelijke band tussen pastorie en tuin. De zelfvoorziening van de pastoor uitte zich in zowel een sier- als nutstuin. De aanleg is steeds zeer representatief voor de evolutie van formele naar landschappelijke tuin welke in deze periode plaatsvindt.

artistieke waarde, historische waarde

de pastorie werd opgericht in 1778 op een site waar zeker sinds 1608 een pastorie stond. De huidige pastorie is de laatste ontwikkelingsfase binnen de ononderbroken aanwezigheid van een 'pastoreel huis' te Impe sinds 1574.
Het gebouw is naar vorm, constructie en aanleg (tuin, wal) representatief voor de pastorie in de 18de eeuw (stuc, binnenschrijnwerk, trap). De kwaliteit en kwantiteit van de inrichting van de woning op zowel eerste als tweede verdieping in Lodewijk XVI-stijl is uniek voor het vierde kwart van de 18de eeuw (stucplafonds, schouwen, binnenschrijnwerk). De pastorie bevat eveneens interieurelementen van omstreeks 1900 (tapijttegelvloeren en mozaïekvloer) en de jaren 1930 (plafond in art decostijl) en is daardoor een typisch voorbeeld van een evoluerend gebouwentype van de 18de naar 20ste eeuw.
De bestaande vijver is een restant van de oorspronkelijke omwalling. De tuin herbergt een representatieve Lourdesgrot uit 1954.

historische waarde

gevormd door de kerkelijke verplichting aan de pastoor om na een benoeming op zijn beneficie te gaan wonen. Dat vereiste een "pastoreel huis". Deze verplichting werd herhaald tijdens het concilie van Trente waardoor in het begin van de 17de eeuw verschillende pastorieën werden gebouwd. Het is pas ná de seculiere wet van 25 september 1769 dat de meeste pastorieën opgericht werden onder druk van de politieke overheid. De tiendenheffers werden daartoe verplicht. Slechts weinig pastorieën van voor 1769 bleven bewaard wat hen tot bijzondere getuigen én referentiepunten maakt voor de evolutie in de tweede helft van de 18de eeuw. De 19de-eeuwse pastorie, opgetrokken door de gemeente, is het gevolg van Concordaat van 1801. De pastorie hoort door deze historische context samen met de kerk, gemeentehuis en dorpsschool tot de historisch gegroeide dorpskern, de parochie en het collectieve geheugen van de dorpsgemeenschap.

Aanduiding van

Is de bescherming van